کهنه‌کار

فیلادلفیا Inquirer فیلادلفیا از سوی ملانی برنی بود.
سرباز کهنه‌کار ارتش جنگ جهانی دوم (نلسون هنری ) معتقد بود که وقتی superiors او را به عنوان یک " تخلیه آبی " در سال ۱۹۴۵ به او پیشنهاد کردند تا ارتش را همراه با هزاران سرباز سیاه دیگر که به خاطر نژاد آن‌ها هدف قرار گرفته‌اند , ترک کند , چاره‌ای ندارد .
نزدیک به ۷۵ سال بعد ، هنری ۹۵ ساله از فیلادلفیا می‌خواهد که ارتش نام خود را پاک کند و او را مرخص کند . وکلای او درخواستی را برای اصلاح سوابق نظامی برای تغییر وضعیت او ارائه داده‌اند .
بنا به گفته الیزابت کریستن ، یک مشاور کار کمک قانونی در سان‌فرانسیسکو ، که در حال رسیدگی به درخواست استیناف است ، هنری در بین بیش از ۴۸، ۰۰۰ سرباز است که اغلب آن‌ها سیاه و همجنس گرایان هستند که به طور نامتناسبی " تخلیه آبی " توسط ارتش در پایان جنگ داده‌اند .
او گفت که بین سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ ، سیاه پوستان تنها ۶ / ۵ درصد از ارتش را تشکیل می‌دادند ، اما ۲۲.۲ درصد از تخلیه را در حدود ۱۰، ۰۰۰ تن دریافت کردند . سربازان همجنس گرا در حدود ۵، ۰۰۰ تن از تخلیه را دریافت کردند .
عبارت " تخلیه آبی " ، نه شرافت و نه شرافت ، ننگ محسوب می‌شود و مزایای سربازان قدیمی مانند بیل GI را انکار می‌کند تا به آموزش کالج و یا حق داشتن گارد احترام در مراسم تدفین آن‌ها بپردازد و یا در قبرستان ملی به خاک سپرده شود . چاپ‌شده بر روی کاغذ آبی ، یک پرچم قرمز برای کارفرمایان بالقوه بود که حاضر به استخدام سربازان بدون تخلیه شرافتمندانه بودند .
کریستن در یک مصاحبه گفت : " آن‌ها برای محروم کردن اعضای خدمت اقلیت پس از خدمت به این کشور بسیار محترمانه به کار گرفته شدند .
هنری ، یکی از هفت خواهر و برادر ، Bryn Athyn بزرگ شد و در سال ۱۹۴۲ در دانشگاه لینکلن شرکت کرد . مدرسه ابتدایی دندان‌پزشکی برای این پیش‌نویس به ثبت رسید و تصمیم گرفت به هم کلاسی‌هایش بپیوندد که قصد جنگیدن برای کشور را داشتند . یک انگیزه اضافی پیشنهاد شده توسط ارتش برای پرداخت هزینه او برای شرکت در مدرسه دندان‌پزشکی دانشگاه هاوارد ، که در آن به پذیرش مشروط داده شده‌بود ، بود .

او با وجود جراحت زانو در بازی فوتبال در لینکولن ، توانست جسمی شدید و شدید ارتش را وارد کند . او خدمت وظیفه فعال خود را در ۱۹۴۳ در کمپ لی در ویرجینیا آغاز کرد و بعدها به کمپ Crowder در میسوری فرستاده شد . او به واحدهای جداگانه‌ای اختصاص داده شد که سربازان سیاه‌پوست در آن‌ها نژادپرستی و شرایط وحشتناک به ویژه در جنوب با قوانین جیم کرو را تحمل کردند .
پس از اینکه برای اولین بار در خارج از کشور سفر کرد ، هنری پس از تشدید آسیب زانو در امتحان پزشکی خود شکست خورد . نمی‌توانست چمباتمه بزند و در حالی که کیفش را بر پشتش می‌گذاشت، چمباتمه بزند . واحد او رفت و هنری عقب ماند و بعد مشکلات او شروع شد .
هنری برای چند اشتباه کوچک تحت انضباط بود که وکلای او می‌گویند بدون مدرک هستند - اجازه می‌دهند که آتش شعله‌ور شود و یک فرمانده را نادیده بگیرد و ادعا کند که یک لنگه دستکش بیسبال را از سربازی دیگر یده بود. پس از تخلفات سوم ، هنری به مدت ۳۰ روز به پناه‌گاه چوبی فرستاده شد . افسر مافوق او " تخلیه آبی " را توصیه کرد ، یک جداسازی اجرایی که از دادگاه نظامی و همچنین حق وکیل یا شنیدن شواهد علیه وی اجتناب می‌کرد .
" من عصبانی بودم که حقیقت را به شما بگویم . هنری در مصاحبه‌ای که اخیرا ً در آپارتمان Square دیده بود گفت : " من هیچ انتخابی نداشتم . "
هنری هشتم اکتبر ۱۹۴۵ ، با اکراه ، تخلیه را پذیرفت ، ولی قول داد که تقاضای استیناف کند.
یک‌بار در فیلادلفیا ، هنری با همسرش ، لیدیا ، دبیر مدرسه دولتی که در هنگام خروج از ارتش ازدواج کرد ، به زندگی ادامه داد . این زوج دو پسر و یک دختر داشتند . او چندین شغل را پیاده کرد و در نهایت یک راننده تاکسی شد .
هنری ، با کمک NAACP و صلیب‌سرخ آمریکا ، تقاضا کرد که اخراج او ارتقا یابد و مزایای او در اواخر دهه ۴۰ دوباره برقرار شد . درخواست‌های او رد شد . او در این باره صحبت نکرد و حتی تا چند دهه بعد حتی به فرزندان خود نگفت . اما هرگز فراموش نکرد .

منبع